ลูกช้างตัวนี้ตาเป็นประกายและเต็มไปด้วยพลังงาน ปีนข้ามผู้สูงอายุที่นอนทับอยู่บนพื้น

เมื่ออายุได้เพียง 9 เดือน มันกำลังสำรวจโลกด้วยความอยากรู้อยากเห็นอย่างไม่มีขอบเขตของนักผจญภัยรุ่นเยาว์ ช้างที่โตกว่าในกลุ่มอดทนที่จะโอบกอดการเล่นสนุกของช้างที่อายุน้อยกว่า แสดงให้เห็นถึงธรรมชาติที่อ่อนโยนของสัตว์ที่ปกติแล้วน่ากลัวเหล่านี้

อย่างไรก็ตาม ภายใต้ฉากที่อบอุ่นหัวใจนี้ มีความจริงที่น่าสะเทือนใจซ่อนอยู่ ช้างเหล่านี้ไม่ได้เติบโตมากับครอบครัวตามธรรมชาติ แต่กลับกลายเป็นเด็กกำพร้าที่รวมตัวกันเพื่อสร้างครอบครัวที่น่าทึ่งของพวกมันเอง

ลูกช้างตัวนี้ตาเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้น และปีนข้ามผู้สูงอายุที่นอนทับอยู่บนพื้นของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าอย่างสนุกสนานในขณะที่ช้างบางตัวถูกแยกจากแม่โดยการตัดหางปล่อยคอ ช้างหลายตัวกลายเป็นกำพร้าเพราะถูกพรานลักลอบล่างาช้าง ช้างที่พยายามปลอบโยนลูกช้างตัวเล็กนั้นมีอายุเพียง 2 ขวบเท่านั้น ช้างเหล่านี้ไม่มีผู้ใหญ่คอยดูแล จึงทำหน้าที่ปกป้องเร็วกว่าที่คาดไว้มาก

ช้างในฝูง 50 ตัวอาศัยอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า David Sheldrick Wildlife Trust ในกรุงไนโรบี ประเทศเคนยา โดยแต่ละตัวมีเรื่องราวที่น่าสลดใจ ช้างตัวเมียตัวหนึ่งเดินเข้าไปในกระท่อมเมื่ออายุได้เพียง 7 สัปดาห์ โดยเศร้าโศกและสิ้นหวังเพื่อแสวงหาเพื่อนหลังจากที่แม่ของมันตายลง ช้างอีกตัวหนึ่งถูกพบยืนอยู่เหนือแม่ที่ตาย ซึ่งเป็นช้างที่ค้าขายงาช้างเช่นกัน โศกนาฏกรรมนี้ส่งผลให้มีเพียงไม่กี่คนที่รอดชีวิตจากช่วงเวลาที่อยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

ในช่วงแรกๆ ที่สำคัญนี้ ผู้ดูแลซึ่งเป็นชายท้องถิ่นจากหมู่บ้านใกล้เคียงจะคอยสัมผัสร่างกายตลอดเวลา แสดงความรักและการดูแลที่ลูกช้างจะได้รับจากครอบครัว

ฝูงช้าง 50 ตัวอาศัยอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า David Sheldrick Wildlife Trust ในไนโรบี ประเทศเคนยา ในภาพด้านบน ผู้ดูแลที่ทุ่มเทกำลังดูแลลูกช้าง

เนื่องจากลูกช้างแต่ละตัวมีอารมณ์ที่แตกต่างกัน จึงต้องให้ผู้ดูแลคนละคนนอนข้างๆ ทุกคืน การผลัดเปลี่ยนกันนี้จะช่วยป้องกันไม่ให้ลูกช้างกำพร้าผูกพันกันมากเกินไปและทุกข์ใจเมื่อไม่มีผู้ดูแลซึ่งเป็นมนุษย์อยู่ด้วย

สัญญาณที่บ่งบอกว่าช้างเจริญเติบโตได้ดีคือแก้มที่กลมและอวบอิ่ม ซึ่งคล้ายกับลูกช้างที่แข็งแรง ช้างที่โตกว่าจะคอยจับตาดูช้างตัวใหม่อย่างใกล้ชิด และเมื่อพวกมันปรับตัวได้แล้ว ช้างกำพร้าก็จะเล่นกันอย่างสนุกสนานและมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคม

ไมเคิล นิโคลส์ ช่างภาพชาวอเมริกัน ผู้ถ่ายภาพช่วงเวลาอันน่าสะเทือนใจนี้ ระบุว่าพฤติกรรมของช้างกำพร้านั้นสะท้อนถึงพลวัตของครอบครัวที่เขาสังเกตเห็นในฝูงช้างขนาดใหญ่

เนื่องจากช้างหนุ่มเป็นสัตว์ที่มีอารมณ์อ่อนไหวสูง ผู้ดูแลจึงผลัดเปลี่ยนกันมาดูแลทุกคืนเพื่อป้องกันไม่ให้ช้างกำพร้าพัฒนาความผูกพันที่มากเกินไป ซึ่งอาจทำให้เกิดความทุกข์เมื่อผู้ดูแลหลักไม่อยู่

หลังจากผ่านพ้นความทุกข์ในช่วงวัยเด็ก ช้างจะย้ายไปที่ศูนย์ฟื้นฟูแห่งหนึ่งในสองแห่งของมูลนิธิในอุทยานแห่งชาติซาโวตะวันออก ซึ่งพวกมันจะได้กลับมาพบกับเพื่อนเล่นที่คุ้นเคยจากสมัยยังเล็กการเปลี่ยนผ่านกลับสู่ป่าเป็นกระบวนการที่ช้าและใช้เวลานานหลายปี ลูกช้างจะเดินเล่นกับผู้ดูแลเพื่อเพิ่มความมั่นใจและความเป็นอิสระ ขณะเดียวกันก็ยังได้รับน้ำและนมจนกระทั่งอายุ 10 ขวบ

เมื่อถึงเวลา ช้างจะพร้อมเข้าสู่เขตรักษาพันธุ์โดยเตรียมพร้อมที่จะเติบโตในป่า และหากโชคดี พวกมันอาจเริ่มมีครอบครัวของตัวเอง